فرایند تصمیم گیری را می توان مغز یا مرکز سلسله اعصاب سازمان به حساب آورد به عبارتی استفاده از آخرین اطلاعات و سیستم کنترل زیرا در سازمان درباره استراتژی، ساختار، نوآوری و خرید واحد های دیگر تصمیمات مهم گرفته میشود.
– تصمیماتی را که مدیران میگیرند میتواند:
- موجب رشد
- رونق
- ورشکستگی
– معمولا تصمیم باید در شرایطی گرفته شود که:
- عوامل پیوسته در حال تغییرند
- اطلاعات چندان روشن نیست
- دیدگاه ها متناقص یا ضد و نقیص هستند
– تصمیمات سازمانی از نظر پیچیدگی متفاوتند و به دو صورت زیر تقسیم می شوند:
۱- تصمیمات برنامه ریزی شده: ( Programmed decisions)
تکراری و کاملا مشخص هستند و برای حل مساله مورد نظر روشها و رویه های مشخص وجود دارد این تصمیمات دارای ساختارهای بسیار خوبی هستند مانند پرداخت هزینه سفر مدیران یا بررسی شرایط داوطلبی را که میخواهد در بخش مونتاژ مشغول به کار شود.
۲- تصمیمات برنامه ریزی نشده: ( Notprogrammed decisions)
تازه و جدید هستند چندان مشخص نمی باشد و برای حل مساله مورد نظر رویه و روش مشخص وجود ندارد این تصمیمات زمانی گرفته می شوند که سازمان پیش از این با این مساله روبه رو نشده است و نمی داند چگونه واکنش نشان دهد.
تصمیمات پیچیده برنامه ریزی نشده را تصمیمات ناهنجار می نامند زیرا عدم اطمینان بسیار زیاد و تصمیمات پیچیده اند و نیازمند برنامه ریزی استراتژیک هستند.